Zang

Al     Gunnend strekt jouw goedheid zich
0       oneindig uit,
0       voorbij de verste einder
0       straalt jouw licht.

Vz     Uit de grond van mijn hart
0       zing ik het uit,
0       mijn waardigheid roert zich.
Al     Gunnend strekt jouw goedheid zich
0       oneindig uit,
0       voorbij de verste einder
0       straalt jouw licht.

Vz     Zelfs mijn harp begint
0       ervan te trillen,
0       het gloren van de dag viert mee.
Al     Gunnend strekt jouw goedheid zich
0       oneindig uit,
0       voorbij de verste einder
0       straalt jouw licht.

Vz     Alle volken nemen
0       deze lofzang over,
0       zingen Jou in vreemde talen.
Al     Gunnend strekt jouw goedheid zich
0       oneindig uit,
0       voorbij de verste einder
0       straalt jouw licht.

Beurtlezing – Jezus Sirach 36,1-7

Bevrijd ons, Machtige van het al,
breng beving over alle naties.
Verhef je hand tegen vreemde volken,
zodat ze jouw sterkte zien.

Zoals Jij je heiligheid toonde bij ons
voor hun ogen,
toon zo jouw wichtigheid bij hen
voor onze ogen.
Zo zullen zij voelen,
zoals wij het voelen,
nee, er is geen Machtige buiten Jou.

Vernieuw de tekenen en herhaal de wonderen,
verheerlijk je hand,
maak sterk je arm, je rechter.
Roer je toorn en giet je woede uit,
breek de benauwer,
stoot de vijand neer.

Verhaast het einde en versnel de tijd,
want wie zal Jou zeggen:
‘Wat doe Jij?’
In het vuur van jouw toorn worden verteerd
wie denken zichzelf te bevrijden,
wie jouw volk kwaad berokkenen
zullen ten onder gaan.

Verdelg de vorstelijke hoofden van Moab
die van zichzelf zeggen:
‘Er is niemand buiten mij.’
Verzamel alle stammen van Jakob,
opdat zij hun eigendom bezitten
zoals in de dagen van weleer.

Verteder je over het volk
waarover jouw naam is uitgeroepen,
Israël die Jij als eersteling hebt aangesteld.
Verteder je over je heilige stad,
Jeruzalem, de plaats waar Jij woont.
Vervul de Sion met jouw pracht,
met wichtigheid jouw paleis.

Leg getuigenis af van jouw daden
als in den beginne,
vervul wat geschouwd werd,
de aanspraak in jouw naam,
beloon wie gespannen zijn op Jou,
laat jouw profeten waar blijken.

Hoor het pleit van jouw knechten
uit liefde voor jouw volk.
Alle randen van het land zullen voelen,
ja, Jij bent de Machtige in eeuwigheid.

Stilte

Vestig mijn hart,
Machtige,
in jouw hechtheid.

Psalm

Stilte

Breek onze angst,
Machtige,
in jouw kracht.

Wenk

Uit ‘Spreuken’ van Diadochus van Fotikè

Als wij ijverig en vurig
Gods geboden gaan beoefenen,
verlicht de genade onze inwendige zintuigen
tot in het diepst van het waarneembare,
zij verschroeit om zo te zeggen onze bedenksels,
geeft aan ons hart een zoetheid en een vrede
die voortvloeien uit een onwankelbare vriendschap
en maakt dat wij geestelijke zaken denken,
geen vleselijke.
Dit overkomt regelmatig hen
die dicht bij de volmaaktheid staan.

Uit de geschriften van Margarete Porete

O mijn Geliefde,
Jij hebt mij gevangen in je liefde
om mij je schatten te geven.
Jij wilt Jezelf aan mij geven,
Jij die de goddelijke goedheid zelf bent.
Dit is niet in woorden uit te drukken.
Het gezuiverde ‘niet willen’
heeft er een vermoeden van
en heeft mij opgenomen
in een vereniging van hart tot hart.
Nooit kan ik dit in woorden uitdrukken.

Uit de geschriften van Jan van Ruusbroec

Geestelijke dronkenschap bestaat hierin
dat de mens meer smaak en genoegen gevoelt
en meer weelde ontvangt
dan zijn hart of zijn begeerte
lusten of bevatten kan.
Geestelijke dronkenschap
geeft de mens menige vreemde wijze van doen in.
Sommigen doet ze zingen en God loven
door hun vervuld zijn met vreugden.
Anderen doet ze dikke tranen wenen.

Uit de geschriften van Franciscus Amelry

Als de minnende ziel gestaag
de onuitsprekelijke goedheid
die haar wordt betoond
overweegt,
wordt zij blakend van liefde.
Want zoals het gloeiend vuur
immer roert en nooit stil staat,
of het nu de vlam van een kaars
of de vlam van de haard is,
zo roert zo’n blakend hart
zich immer.
De liefde kan niet werkeloos blijven
en is ze werkeloos,
het is geen liefde.
Zoals het vuur rijst,
zo rijst zo’n blakend hart
en klimt door de hemel heen
tot haar Geliefde,
met diepe verzuchtingen
die uit de grond van de ziel opwellen.

Uit ‘Donkere nacht’ van Jan van het Kruis

De reden
waarom de ziel in het duister
niet alleen veilig gaat,
maar ook meer voortgang maakt
ligt in het volgende.
Als de ziel op een nieuwe wijze
iets moet ontvangen
en vooruit moet gaan,
dan gebeurt dit op een wijze
die zij allerminst begrijpt.
Gewoonlijk meent zij eerder
dat zij verloren gaat.
Zij heeft immers nooit dit nieuwe ondervonden
dat haar doet uitgaan
en haar verblindt
en stillegt
in wat haar eigen manier van voortgaan was.
Daarom meent zij eerder verloren te gaan
dan de goede weg te vinden.

Uit de geschriften van Titus Brandsma

De verwarring is zo groot
dat er geen orde meer op te stellen schijnt,
de inertie van de massa is zo huiveringwekkend
dat iedereen zo geleidelijk begint in te zien
dat, als er niet enigen opstaan in de kracht Gods,
als er niet daden gesteld worden
welke een diepere dan gewone indruk maken,
men niet meer uit het moeras geraakt.
Daarom roept men om de sterke man,
daarom ziet men in allerlei uitingen
die wat feller karakter hebben
met hoop en spanning
de grote daad die verlossing brengt.

Uit ‘Wetenschap van het kruis’ van Edith Stein

God nodigt de ziel uit
tot de donkere weg
die naar God leidt.
De machtige werkelijkheid van de wereld
moet door een nog machtiger werkelijkheid
uit haar hengsels worden gelicht.
De sterke hand van de levende God
moet zelf ingrijpen
om de ziel uit de strikken
van al het geschapene te bevrijden
en tot zich te trekken.
Dit ingrijpen is de donkere beschouwing,
verbonden met het onttrekken van alles
wat tot nu toe licht,
steun en troost gegeven heeft.

Gebed

Red ons,
o God van hemel en aarde,
uit ziekte en hongersnood,
uit vuur en water,
uit oorlog en geweld.
Houd ons ion leven
en trek uw handen nooit meer van ons af.

Zang

K1     Wie waagt zich
0        in het diepe van mijn angsten?
K2     Wie brengt mij
0        in het hart van het verraad?
K1     Wie gaat met mij
0        in de vernieling?
K2     Wie trekt mij
0        zonder aarzelen uit mijzelf?
K1     Wie ziet in mij
0        de huiver voor mijn vrijheid?
K2     Wie breekt in mij
0        de boeien van mijn zelfbehoud?

Vz      Dit zegt de Heilige:

Al      Mijn heerlijkheid ontplooi Ik glorieus,
0        jullie doodsangst tooit mijn leven,
0        jullie wonden staan in mijn geheugen,
0        Ik was mij in de vloed van jullie tranen,
0        jullie roep Ik in het roepen van mijn naam.