Zang

Hoelang kan het kwaad
straffeloos zijn gang gaan,
niet gehinderd door besef,
gewetenloos ontkomen
aan zijn ware leegheid?

Jouw volk ondermijnd,
wees en weduwe vermoord,
vreemdelingen uitgestoten,
blijft dit eindeloos verborgen,
komt dit nooit meer aan het licht?

‘De Machtige ziet niet,
merkt niets, is niets.’
Zou het licht in mijn ogen
zelf niet zien, het hart
in mijn oren niet horen?

Beurtlezing – Nahum 1,2-8

Een Machtige die ijvert,
die wreekt is Wezer,
die wreekt is Wezer,
beheerst door grimmigheid.
Die wreekt is Wezer voor zijn benauwers,
die toornt is Hij voor zijn vijanden.

Wezer is lankmoedig
en groot in kracht.
Niet laat Hij ongestraft, Wezer,
niet laat Hij ongestraft.
Zijn weg gaat in wervelwind en storm,
wolken zijn het stof onder zijn voeten.

Hij dreigt de zee en maakt haar dor,
alle rivieren legt Hij droog.
Basan en Karmel verkwijnen,
het groen van de Libanon verwelkt.

De bergen beven voor Hem
en de heuvels smelten weg.
Het land verheft zich voor zijn gelaat,
de wereld met al haar bewoners.

Wie houdt stand voor het gelaat van zijn woede,
wie blijft staande in de hitte van zijn toorn?
Zijn grimmigheid stort zich uit als vuur,
rotsen breken voor Hem in stukken.

Wezer is goed,
verweer op de dag van benauwing,
Hij voelt wie schuilen in Hem.

Met overstromende vloed
vernietigt Hij iedere opstand,
zijn vijanden vervolgt Hij
de duisternis in.

Stilte

Alle kwaad,
Wezer,
wreekt zich machtig.

Psalm

Stilte

Het kwaad smoort,
Wezer,
smoort machtig.

Wenk

Uit ‘Gesprekken’ van Cassianus

De profeet zegt:
‘Zei ik:
mijn voet wankelt,
uw barmhartigheid, Heer,
kwam mij te hulp.’
Hij verbindt met zijn eigen onbestendigheid
de hulp van God:
de voet van zijn geloof
bleef onwankelbaar
niet door zijn eigen werkzaamheid,
maar door de barmhartigheid van de Heer.
Nogmaals zegt hij:
‘Naar de maat van de benauwenissen in mijn hart
hebben uw vertroostingen mijn ziel verblijd.’
Door uw instorting
kwamen zij in mijn hart
en namen niet alleen
elke angst weg uit mijn hart,
maar schonken mij zelfs
de grootste vreugde.’

Uit ‘Belijdenissen’ van Augustinus

Ik ging alle perken van uw wet te buiten
en ontkwam niet aan uw slagen.
Want steeds waart Gij bij mij,
verwoed toeslaand in uw deernis
en bittere buien van weerzin sprenkelend
over al mijn ongeoorloofde genietingen.
Uw oogmerk was
dat ik daardoor zou gaan zoeken
naar een genieting zonder weerzin
en dat ik daartoe geen mogelijkheid zou vinden
buiten U, o Heer,
buiten U
die het leed tot lering maakt
en die slaat om te helen
en ons doodt om te voorkomen
dat wij van U afsterven.

Uit ‘God liefhebben’ van Bernardus van Clairvaux

Is er iemand
die niet weet
dat in dit sterfelijke leven
niemand anders voorziet
in onze lichamelijke behoeften
dan Hij die alle vlees voedt?
Wie zal een ander dan God
beschouwen
als maker van de menselijke waardigheid?
Is er iemand
die een ander beschouwt
als schenker van onze kennis
dan God die de mens leert voelen?
Is er iemand
die meent dat hij de kracht
die ons opstuwt
elders vandaan ontvangen heeft
dan uit de hand van God,
Heer van de machten?
God verdient
dat de mensen
Hem om Hemzelf liefhebben.

Uit ‘Ken de wegen’ van Hildegard van Bingen

Zoals muggen en mieren
niet over andere gelijksoortige dieren heersen
of de kracht van leeuwen willen begrijpen,
zo kun jij ook niet beseffen
wat in het weten van God ligt.
Waar was jij,
toen hemel en aarde geschapen werden?
Degene die het geschapen heeft
heeft je hulp niet nodig gehad
en ook nu niet.
Waartoe doorgrond jij Gods oordeel?
Wanneer je van boven
door vruchtbare regen bevochtigd wordt,
toon Mij dan
hoe je op de akker van je ziel werkt.
Wanneer deze inspanning Mij bevalt,
geef Ik je de beste vruchten.

Uit de geschriften van Catharina van Genua

De roest van de zonde
is de belemmering.
Het vuur gaat de roest verteren
en zo gaat de ziel
zich steeds meer blootstellen
aan de invloed van God.
Zoals een afgedekt voorwerp
dat zich in de zon bevindt
niet overeenstemt
met de weerkaatsing van de zon,
niet door de schuld van de zon
die bij voortduring licht geeft,
maar door de schuld van de afdekking,
zo stelt de ziel zich bloot aan de zon,
terwijl de afdekking verteerd wordt,
en gaat zij overeenstemmen
met de weerkaatsing van de zon,
naarmate de afdekking verteerd wordt.

Uit de geschriften van Franciscus Amelry

Vroeg je de zon,
de bloemen
en alle schepselen
hoe zij aan hun schoonheid komen,
zij zouden u zeggen:
‘Sta niet verwonderd over ons,
gering is wat wij hebben
tegenover wat Hij heeft.
Het is maar een klein druppeltje
tegenover een vloeiende zee.
Wie grote zolders met koren
binnenshuis hebben
leggen wat graan in een schoteltje
om te laten zien
dat ze tarwe genoeg hebben
voor wie ernaar verlangt.
Zo heeft de hoogste Heer
aan de schepselen
enige schoonheid gegeven,
opdat jij beseffen zou
dat Hij veel meer bezit
dan Hij getoond heeft.’

Uit de geschriften van Jan van de Heilige Samson

Mijn wraak zal daarin bestaan
dat ik steeds meer verzink
in mijn eindeloos grote
en sterke liefde voor U,
dieper en dieper
tot in de diepste afgrond daarvan,
totdat ik
door almaar liefde te geven
en te ontvangen
geheel en al
tot niets vergaan
en verteerd ben in U
en in uw liefde.
Innig verbonden met U
zal ik dan bij U
en in U verkeren
in een eenvoudig schouwen,
eenvoudig,
onvergelijkelijk
en naakt,
geheel en al in U verloren.

Gebed

Hoelang nog worden mensen
slachtoffer van mensen?
Hoelang nog kan het onrecht
zijn goddeloze gang gaan?
O God,
doorbreek onze gewetenloosheid
en leid ons op de weg
van de waarheid.

Zang

Jij bent waarheid
onvolprezen,
niemand zie Jij
naar de ogen,
Jij brengt alles
aan het licht,
onweerstaanbaar.

Jij bent waarheid
ontzagwekkend,
breekt de maskers,
wraakt partijzucht,
keert het kwaad,
wreekt de misdaad,
weergaloos.

Jij bent waarheid,
onvergelijkelijk
leg Jij bloot
alle onrecht,
rots waar de leugen
op te pletter slaat,
ongeëvenaard.