Psalmvieringen online

“Een stille plek in huis, een kluis in de woestijn, een kloosterkapel, een parochiekerk, een kathedraal – al deze plaatsen, hoe verschillend ook, dienen één doel: de geest richten op de Levende. Krachtig en ongehinderd. Datzelfde beogen de verschillende vormen van het getijdengebed. Of iemand de getijden nu bidt in stilte of samen met anderen, in alle poverheid prevelend of plechtig zingend in het koor van monniken en monialen, steeds gaat het om dit ene: het ‘altijddurende gebed’ (Lucas 18,1; vgl. Handelingen 6,4; 1 Tessalonicenzen 5,17 en Hebreeën 13,15).”

“In de titel Psalmvieringen staat ‘psalm’ in het enkelvoud. Dit geeft nauwkeurig aan waar het om gaat: in iedere viering staat één psalm centraal. Op deze wijze wordt niet alleen een oude traditie hernomen, maar ook vorm gegeven aan een van de vernieuwsimpulsen van het Tweede Vaticaans Concilie: aandacht voor ‘de eigen aard van ieder psalm’. Dit alles opdat de psalm kan bewerken waartoe hij ‘krachtens zijn aard’ bestemd is: ‘de geest van de mens tot God verheffen’.”

Kees Waaijman, in: “Psalmvieringen. Vorm van Getijdengebed”,
Titus Brandsma Memorial 2014, blz. 7-8

Hieronder vindt u een link naar de opname van de psalmviering van deze week, opgenomen in de Titus Brandsma Gedachteniskerk, ten tijde van de uitbraak van het Coronavirus, bedoeld als ondersteuning voor het bidden van de psalmviering thuis.

Daaronder vindt u de teksten die in die psalmviering gezongen en gesproken worden. Een boekje met de teksten én de melodieën van deze psalmviering (en eventueel die van de komende weken) kunt u bestellen bij het Titus Brandsma Memorial, door het sturen van een e-mail bericht aan: titusbrandsma@karmel.nl.

We wensen u veel inspiratie.

Zang

K1     Ontvlam niet om de
00      weelde van het kwaad,
K2     laat enkel liefde-
00      vuur in je ontbranden.

K1     Verspil je ijver
00      niet bij vals gewin,
K2     bemin met heel je
00      ziel zijn naam, bemin.

K1     Verhard je niet, wanneer
00      het onrecht tiert,
K2     laat zacht zijn hand be-
00      gaan: Hij vormt je wezen.

K1     Verbitter niet, ont-
00      vlucht de ergernis,
K2     verstil om zijn aan-
00      wezigheid je hart.

Beurtlezing – Spreuken 24,1-20

Beijver je niet om mannen die kwaad doen,
begeer niet bij hen te wezen,
want. hun hart murmelt geweld,
hun lippen spreken onheil.

Met wijsheid wordt een huis gebouwd,
met besef wordt het gevestigd,
met voeling worden kamers gevuld
met allerlei kostbaar en heerlijk bezit.

Een wijze man is weerbaar,
een man met voeling toont kracht,
want met overleg voer je strijd,
de bevrijding ligt in goede raad.

Onbereikbaar voor een dwaas is wijsheid,
in de poort opent hij zijn mond niet.
Wie kwaad bedenkt,
wordt arglistig genoemd,
dwaasheid bedenken is misdaad,
de dolle is een gruwel voor de aardeling.

Verslap je op de dag van benauwdheid,
dan komt je kracht in het nauw.
Red wie ten dode gedoemd zijn,
wend je niet af,
wanneer mensen dreigen te vallen.

Hoe kun je zeggen:
‘Dit hebben wij niet gevoeld!’?
Zal Hij die de harten peilt, het niet merken,
Hij die je ziel behoedt, het niet voelen,
en de aardeling vergelden naar zijn werken?

Eet honing, mijn zoon, ja dat is goed,
honingzeem is zoet voor je gehemelte.
Voel zo de wijsheid voor je ziel!
Wanneer je haar gevonden hebt, zal er toekomst zijn,
je spanning wordt niet doorgesneden.

Doemende, belaag de woning niet van de bewarende,
overweldig zijn verblijfplaats niet.
Want de bewarende valt zeven maal,
maar hij richt zich weer op,
de doemende struikelt in zijn eigen kwaad.

Als je vijand valt, verheug je niet,
als hij struikelt, niet juiche je hart!
Anders zal Wezer het zien,
het is kwaad in zijn ogen,
hij wendt zijn toom van hem af.

Ontbrand niet om kwaadaardigen,
beijver je niet om doemenden,
want voor de kwade zal er geen toekomst wezen,
de lamp van de doemenden wordt geblust.

Stilte

Laat het kwaad
Wezer,
mijn niet verteren.

Psalm

Stilte

Bevrijd mij,
Wezer,
mijn toevlucht.

Wenk

Uit ‘Filokalia’

Abba Filemon zei:
‘Laten wij naderen tot de hoge top van de deugden
en niet door onze hartstochten
vastgespijkerd blijven aan de aarde.
Want wie ernaar streeft God te naderen,
aan zijn heilig licht deel te krijgen
en gewond is van liefde tot Hem,
geniet van een onbegrijpelijke vreugde in de Heer.
De psalm van God drukt dit zo uit:
‘Word zacht om de Heer
en Hij zal u geven wat uw hart vraagt.
Dan zal Hij uw gerechtigheid
als het licht doen stralen
en uw oordeel als de middagzon.’

Uit de geschriften van Evagrius van Pontus

Woede is de hevigste hartstocht.
Zij wordt het zieden van de toorn
en het uitvaren tegen de belediger genoemd.
De hele dag maakt zij de ziel razend,
en vooral tijdens het dagelijks gebed
sleept zij het verstand mee
door haar het gelaat voor te houden
van wie haar pijn heeft gedaan.
Het kan wel eens gebeuren
dat zij blijft voortduren
en overgaat in wrok.
Dan veroorzaakt zij ’s nachts nachtmerries,
mergelt het lichaam uit,
maakt dat men er bleek uitziet,
en verwekt aanvallen van giftige dieren.

Uit de geschriften van Franciscus van Assisi

Een knecht van God
heeft alleen van de zonde een afkeer,
nooit van de zondaar.
Hoe vaak iemand ook zondigt,
als een knecht van God zich over hem opwindt
en kwaad wordt
– wat niet uit liefde voortkomt –
dan vergaart hij zich een kapitaal aan schuld.
De knecht van God
die niet kwaad wordt
en zich niet opwindt,
leeft zonder enig eigendom.
Gelukkig dus wie niets achterhoudt voor zichzelf.

Uit ‘Navolging van Christus’ van Thomas van Kempen

Heer, doe met mij wat Jou behaagt.
Wat Je ook met mij doet,
het kan alleen maar goed zijn.
Wil Jij dat ik in duisternis verkeer,
wees gezegend.
Wil Jij dat ik in het licht ben,
wees gezegend.
Keur Jij mij vertroosting waardig,
wees gezegend.
Wil Jij dat ik narigheid ondervind,
wees evenzeer gezegend.
Zonder onderscheid wil ik uit jouw hand
goed en kwaad,
zoet en bitter,
vreugde en verdriet ontvangen
en Je voor alles wat mij overkomt,
dankzeggen.

Uit ‘Innerlijke burcht’ van Teresa van Avila

Overdenken wij onze eigen fouten,
en laat de fouten van anderen rusten.
Vaak ergeren stipte mensen zich aan alles.
Maar het zou wel eens zo kunnen zijn,
dat degenen aan wie we aanstoot nemen,
ons over het wezenlijke heel wat te leren hebben.
Het kan best zo zijn,
dat we hen in uiterlijk gedrag overtreffen.
Maar daar ligt de hoofdzaak niet.
Er is geen reden te verlangen
dat iedereen dezelfde weg volgt als wij,
noch dat wij hun de geestelijke weg voorschrijven,
terwijl wij zelf er misschien totaal geen zicht op hebben.

Uit ‘Donkere nacht’ van Jan van het Kruis

Zacht geworden
en vernederd door de dorheid en de moeilijkheden,
de beproevingen en de wederwaardigheden
waarin God de ziel in de nacht beproeft,
wordt zij handelbaar voor God
en zichzelf en de naaste.
Zij maakt zich niet meer zo overdreven kwaad op zichzelf
over haar eigen fouten
noch op de naaste over diens fouten.
Ook tegenover God is zij niet meer ontevreden
en valt zij niet uit in onredelijke klachten
als Hij niet onmiddellijk voor haar gereed staat.

Uit ‘Merkstenen’ van Dag Hammarskjöld

‘Verstil en wacht, wacht de Heer.
Laat je niet verteren, want dat voert je naar het kwaad.’
Ieder ogenblik
oog in oog
met de liefde
die alles ziet
maar vergeving schenkt
in geduld,
die het gerecht is
maar niet oordeelt
wanneer ons oog
zijn blik weerspiegelt
in ootmoed.

Gebed

Bij het zien
van zoveel onrecht en geweld
dat geen einde kent,
bidden wij tot Jou,
o Bron van Leven:
doorbeek onze hardheid,
overstroom ons
met jouw mildheid en mededogen.

Zang

Al     Bewoon het land,
00     bewaar zijn naam.

Vz     Al brengt zijn weg geen weelde,
00     laat in zijn goedheid Hem begaan.
Al     Bewaar zijn naam.
Vz     Begeef je gunnend in zijn toekomst,
00     trek zijn zegen aan.
Al     Bewoon het land.
Vz     Laat het recht zijn loop, sta borg
00     en vertrouw je toe.
Al     Bewaar zijn naam.

Al     Bewoon het land,
00     bewaar zijn naam.