Zang

Vz     Hoe zou mijn ziel
00     Jou niet zegenen?
Al     Teder en genadig,
00     gunnende goedheid Jij!

K1     Die haar in leven roept,
K2     mooi en sterk als een adelaar.
K1     Die haar optilt uit de dood,
K2     haar met schoonheid en kracht tooit.
K1     Die haar bejegent als een moeder
K2     en overlaadt met zegeningen.
K1     Die haar jeugd vernieuwt,
K2     jonger dan zij ooit geweest is.
K1     Die haar het allernaaste is
K2     in haar zucht en ademhaalt.

Vz     Teder en genadig,
00     gunnende goedheid Jij!
Al     Hoe zou mijn ziel
00     Jou niet zegenen?

Beurtlezing – Micha 7,14-20

Weid je volk met je staf,
jouw eigen kudde,
eenzaam wonend in het woud
omringd door vruchtbaar land.
Laat ze weiden in Basan en Gilead
als in de dagen van weleer.

Als in de dagen dat jij wegtrok
uit het land Egypte,
laat Ik jou zonderheden zien.

De naties zullen het zien
en beschaamd staan,
beroofd van heel hun sterkte.
Zij leggen hun hand op de mond,
hun oren houden ze doof.

Zij zullen het stof likken als een slang,
als dieren die kruipen op de grond.
Bevend komen zij uit hun burchten,
sidderend naderen zij Wezer, onze Machtige,
zij schromen Jou.

Wie is een Machtige als Jij,
die verwringing vergeeft,
die voorbijgaat aan de schending,
bedreven door de rest van zijn volk.

Die zijn toorn niet stijft voor immer,
maar Hij heeft behagen in gunnende liefde.
Hij zal zich weer vertederen
en onze verwringingen tenietdoen.

Ja, Jij werpt al onze misdaden
in de diepten van de zee.
Jij bewijst je trouw aan Jakob,
je gunnende liefde aan Abraham,
zoals Jij hebt gezworen
aan onze vaderen
sinds de dagen van weleer.

Stilte

Jij bent een zegen,
Wezer,
mijn zielsbeweger.

Psalm

Stilte

Zegen mij,
Wezer,
mijn ziel.

Wenk

Uit de geschriften van Evagrius van Pontus

Bekleed uw hart
met Gods goedertierenheid
en barmhartigheid.
Wrijf zolang over zijn liefde
dat het vuur van de vriendschap
in u ontvlamt.
Herinner u de smarten
en de veelsoortige zonden
van zondige mensen.
Wees erover bedroefd
alsof ze tegen u gezondigd hadden
en vraag Gods barmhartigheid
om vergiffenis voor hen.
Haat hen niet,
om niet gelijk te worden
aan de kwaadaardige geesten
die Gods beeld haten.
Word niet hoogmoedig
door te denken
dat u beter bent dan anderen,
want voor God
is geen levend wezen
zonder zonde.

Uit ‘God liefhebben’ van Bernardus van Clairvaux

Als je een hongerig mens
met wijd open mond
en bolgeblazen wangen
naar lucht ziet happen,
om daarmee iets aan zijn honger te doen,
zou je dan niet denken
dat hij niet goed bij zijn hoofd is?
Zo is het even waanzinnig te denken
dat wij voldoening zouden kunnen vinden
in materiële zaken.
Wij blazen onszelf op.
Zeg de psalm na:
‘Mijn ziel,
zegen de Heer
die je verlangen met het goede vervult’.
De Heer vervult je met goede dingen.
Hij prikkelt je tot het goede
en Hij houdt je in het goede.

Uit de preken van Johannes Tauler

De geest
die zich in God vernieuwt
wiekt steeds boven zichzelf uit.
Hoger dan ooit een adelaar
opvloog in de richting van de lieflijke zon
of het vuur opsteeg naar de hemel
wiekt de geest op
naar de duisternis van Gods onbekendheid,
daar waar Hij is
boven alles
wat men Hem kan toeschrijven,
daar waar Hij naamloos,
vormloos,
beeldloos is
boven alle zijnswijzen
en boven alle zijn.

Uit ‘Visioenen’ van Julian van Norwich

De barmhartigheid
vloeit voort
uit de goedheid van God.
Zij zal voortduren
zolang de zonde toestemming zal hebben
om de ziel van de rechtvaardige te bestoken.
Maar zodra dit niet meer zal mogen,
zal ook de barmhartigheid
ophouden te werken.
Dan zullen allen
eens en voor altijd
gerechtvaardigd zijn.
Omdat Hij het toelaat,
vallen wij.
Maar in zijn heilige liefde,
macht en wijsheid
beschermt Hij ons
en tilt ons
door zijn barmhartigheid en genade
op een hoger niveau van vreugde.

Uit ‘Innerlijke burcht’ van Teresa van Avila

Het is alsof Zijne Majesteit
door barmhartigheid bewogen
vanuit het innerlijke van de ziel
een vonk op doet springen.
Dan,
helemaal ontvlamd,
is ze vernieuwd zoals de feniks.
En je mag genadig geloven
dat haar fouten vergeven zijn.
Zo gereinigd,
verenigt Hij haar met Zich,
zonder dat iemand er weet van heeft.
Zelfs de ziel begrijpt het niet
in die mate
dat ze er later over kan spreken,
hoewel ze het innerlijk bewustzijn
niet heeft verloren.
Met een bezwijming of een flauwte
kan het niet vergeleken worden.

Uit ‘Donkere nacht’ van Jan van het Kruis

God maakt de ziel onmachtig
in alles wat niet God is
om haar opnieuw te bekleden
na haar ontbloot
en haar oude huid afgestroopt te hebben.
Zo hernieuwt haar jeugd zich
als van een adelaar.
Dit betekent niets anders
dan dat het verstand goddelijk wordt,
verenigd met het goddelijke;
dat de wil in de vorm gebracht wordt
van de goddelijke liefde;
en het geheugen
gekeerd wordt naar God
op goddelijke wijze.

Uit ‘Mijn leven’ van Theresia van Lisieux

Als een bloem spreken kon,
zou zij,
denk ik,
eenvoudigweg zeggen
wat de goede God
allemaal voor haar gedaan heeft
en ze zou niet proberen
Gods weldaden te verzwijgen.
Ze zou niet
onder het mom van valse bescheidenheid
zeggen dat ze geen gratie bezit
en geen fijne geur verspreidt
of dat haar glans
door de zon is weggenomen
en haar stengel
door de storm geknakt is,
terwijl de bloem
voor zichzelf wel weet
dat juist het tegendeel waar is.
Zij erkent
dat al het goede in haar
alleen het werk van zijn barmhartigheid is.

Gebed

Onttrokken aan de zwaartekracht,
met gunst en tederheid omgeven,
zegenen wij Jou.
Teder en genadig ben Jij.
Ontferm je over ons,
jouw mensen hier op aarde.

Zang

K1     Heel de schepping rust
00      in Jou, die ingedaald bent
00      in haar diepste wezen.
K2     Toch zucht zij altijd door,
00      in barensweeën reik-
00      halzend naar jouw bewaring.

K1     Israël zal nooit
00      vergeten hoe het uit
00      de slavernij bevrijd werd.
K2     Mozes voelde hoe
00      jouw naam de onderdrukten
00      in de wijdte brengt.

K1     Geen gemeenschap over-
00      leeft die niet gedenkt
00      dat Jij vergeving bent.
K2     Wij leven bij de gratie
00      van jouw overgrote
00      mildheid en genade.