Wandelen door het Nijmegen van Titus Brandsma

In de voetsporen van Titus Brandsma

In 2005 heeft de Nijmeegse bevolking Titus Brandsma gekozen tot de ‘grootste Nijmegenaar aller tijden’.

Titus Brandsma behoorde in 1923 tot de oprichters van de Katholieke Universiteit.
In de jaren ’30 van de vorige eeuw heeft hij in zijn colleges gewaarschuwd tegen de gevaren van het opkomend nationaal socialisme.
In januari 1942 is hij gearresteerd en via Kamp Amersfoort naar het concentratiekamp in Dachau overgebracht.
Daar stierf hij op 26 juli 1942.In het Titus Brandsma Memorial (TBM) aan het Keizer Karelplein wordt zijn gedachtenis levend gehouden.

Om nader kennis te maken met zijn gedachtegoed organiseert het TBM een rondwandeling langs plaatsen die in het leven van Titus Brandsma van betekenis zijn geweest.

Variaties om de wandeling te doen

U kunt de wandeling op verschillende manieren lopen:

In 2024 organiseren we 4 keer per jaar de wandeling waarvoor u zich kunt aanmelden. De data zijn: *

- Op zaterdagochtend 4 mei van 10.00– 12.00 uur en
- op woensdagmiddag 15 mei van 13.30 – 15.30 uur
- Op zaterdagochtend 27 juli van 10.00– 12.00 uur en
- op woensdagmiddag 14 augustus van 13.30 – 15.30 uur

bieden we de wandeling aan. U wordt begeleid door een gids. U moet zich hiervoor wel aanmelden!

2. U kunt zich als groep aanmelden (minimaal 3 personen) en dan spreken we met u af in overeenstemming met elkaar *

3. U kunt de wandeling voor uzelf wandelen aan de hand van een routeboekje `a €2,- dat u kunt kopen bij de kerkwacht. Of met behulp van de informatie op deze pagina.

Titus Brandsma, hoogleraar filosofie en mystiek in Nijmegen

Titus Walk also in English

You can download the file with the Titus Walk in English

Station Nijmegen

Titus Brandsma was de enige mysticus op het vasteland van Europa die een algemeen spoorabonnement bezat en in treincoupés zalig is geworden.
Godfried Bomans

Het NS-station in Nijmegen was voor Titus Brandsma het begin- en eindpunt van zijn talloze reizen in binnen- en buitenland. Steeds voor de goede zaak onderweg legde hij overal contacten. Die hielpen hem bij de goede doelen die hem voor ogen stonden: de opbouw van de universiteit, hulpacties, bestuursfuncties, vredeswerk, en zijn verzet tegen het nationaalsocialisme.

Stella Maris

Ik zie Brandsma weer voor me. Zijn fijngesneden vergeestelijkt kopje in de omlijsting van het venster dat op een verwilderde tuin vol kastanjebomen uitzag. De kaarsen van deze kastanjes bloeiden om zijn hoofd alsof de natuur, als gewoonlijk op Rome iets vooruitgelopen, het proces van zijn zaligverklaring reeds als gewonnen beschouwde.
Godfried Bomans

Jarenlang heeft Titus Brandsma college gegeven in Stella Maris, het statige gebouw aan de Van Schaeck Mathonsingel, met in de achtertuin die prachtige kastanjebomen. Bij Titus stond de student centraal, vooral als die het moeilijk had. In de colleges filosofie en mystiek gaf hij inzicht in de geestelijke weg en leerde hij nadenken. Velen getuigen, dat hij anderen leerde wat hij zelf had doorleefd.

Kronenburgersingel

Titus zelf nam als prior de zorgen op zich voor de kleine gemeenschap van Karmelieten – aanvankelijk zes, later negen man sterk – en stelde haar onder de bijzondere bescherming van Onze Lieve Vrouw, Zetel der Wijsheid.
Brocardus Meijer

Van 1926 tot 1929 woonde Titus Brandsma met enkele medebroeders die aan de universiteit studeerden, in het hoekhuis Kronenburgersingel – Stieltjesstraat. Het pand lag zeer gunstig. Dicht bij het station en vlakbij Stella Maris, het toenmalige centrum van de universiteit. Het huis zag uit op het Kronenburgerpark, in die tijd een attractiepark, bezocht door veel dagjesmensen. Titus voelde zich er uitstekend thuis.

Doddendaal

Degenen die Titus bezochten, ervoeren de Doddendaal als dat lieve, rustige en religieuze plekje te midden van drukke winkelstraten, die onmiddellijk alle rumoer verliezen, zodra men hier binnentreedt.
D.A. Stracke

Het klooster aan de Doddendaal, waarvan Titus Brandsma de bouwheer was, werd in 1929 ingewijd. Het klooster was bedoeld als studiehuis en spiritueel centrum. Reeds in 1930 werd het eerste Mystieke Congres gehouden. In 1933 werd de Augustinusparochie, een oude stadsparochie, aan de Karmelieten toevertrouwd. In de Augustinuskerk hield ook de universiteitsgemeenschap haar vieringen.

De Gelderlander

De tijd van Titus kan niet zó bezet zijn, of er kan altijd wat bij, wanneer het belang van de katholieke pers, de journalistiek of van de journalisten persoonlijk dat eist. Zou er wel één belangrijke plaats zijn, waar hij niet geconfereerd heeft of een vergadering heeft bijgewoond of gepleit heeft in het belang van ons vak?
Voorzitter van de Katholieke Journalisten Vereniging

Onder de titel ‘Van ons Geestelijk Erf’ schreef Titus Brandsma tussen 1938 en 1941 zijn wekelijkse column in De Gelderlander. Hij wilde de mystiek toegankelijk maken voor een breed publiek. Vanaf 1935 was hij adviseur van de Katholieke Dagbladpers. In die functie verzette hij zich tegen de NSB. Dat kostte hem zijn leven. De directeur van De Gelderlander, G. Bodewes, zag hoe Brandsma door de Gestapo werd weggevoerd.

De Aula

God woont in ons. Wij vermogen Hem in onszelf te ontdekken en te schouwen, en mét ons zien wij Hem in alles wat ons omgeeft, terwijl in heel ons leven die goddelijke inwoning tot heldere uitstraling kan worden.
Titus Brandsma

In 1932 hield Titus Brandsma als rector magnificus in de aula van de Katholieke Universiteit zijn befaamde diesrede over het Godsbegrip. Daarin laat hij zien hoe iedere tijd op een eigen wijze zoekt naar God en zich daarbij leiden laat door eigentijdse beelden. De woorden van Titus werden door velen met enthousiasme begroet. Binnen de kortste tijd verscheen een tweede druk.

Het Titus Brandsma Memorial

Titus Brandsma protesteerde in 1934 publiekelijk tegen Hitler. Hij voorzag de desastreuze gevolgen van het nationaalsocialisme. Hij riep op tot daadwerkelijke gerechtigheid, gewetensvrijheid, verdraagzaamheid en geweldloosheid. Titus was niet bereid tot compromissen. Hij veroordeelde op grond van het Evangelie de inhumane ideologie van het nationaalsocialisme.
De Nederlandse bisschoppen

Hitler heeft geprobeerd Titus Brandsma monddood te maken. Dat is hem niet gelukt. Aan het Keizer Karelplein klinkt tot op vandaag zijn stem. In het hart van Nijmegen is hij een blijvende bezieling. Het Titus Brandsma Memorial bewaart niet slechts de as uit Dachau, maar bovenal de geestkracht en moed, de vredelievendheid en mystieke bewogenheid van Titus Brandsma.