Psalmviering voor bij de cursus
‘Biddend leven – in de ruimte van de psalmen’
op 18 februari 2022

Zang

Beurtlezing – Jesaja 40,9-14

Klim op een hoge berg,
vreugdebode Sion,
verhef met kracht je stem,
vreugdebode Jeruzalem,
verhef je stem zonder schroom,
zeg tegen de steden van Juda:

‘Hier, jullie Machtige,
hier, mijn Meester, Wezer, komt met kracht,
zijn arm zal heersen.
Hier, zijn loon is bij Hem,
zijn gewrocht is voor zijn gelaat.

Weidend zal Hij zijn kudde weiden,
in zijn armen vergadert Hij de lammeren,
Hij draagt ze aan zijn borst,
de ooien zal Hij leiden.

Wie peilde de wateren met zijn handpalm,
mat de hemelen met de span van zijn hand,
omvatte met een maat het stof op het land,
woog de bergen met een waag,
de heuvels met een weegschaal?

Wie houdt de tocht van Wezer vast,
onderricht Hem als zijn raadsman?
Met wie houdt Hij beraad
zodat hij Hem opmerkzaam maakt,
Hem het pad van de schikking leert,
Hem voeling leert
en Hem de weg van de opmerkzaamheid laat voelen?’

Stilte

Om ons bewogen,
Machtige,
weid jouw kudde.

Psalm

Stilte

In het licht van jouw gelaat,
Machtige,
zijn wij bevrijd.

Wenk

Uit de geschriften van Irenaeus van Lyon

Niet jij maakt God,
God maakt jou.
Aangezien jij dus het werk van God bent,
moet je de hand afwachten
van jouw ambachtsman,
die alles op het juiste ogenblik doet,
het juiste ogenblik
in relatie tot jou
die wordend bent.
Laat Hem beschikken over je hart,
zacht en gemakkelijk te leiden,
en breng tot voltooiing de vorm
waarin de ambachtsman je gevormd heeft,
door zijn vocht in je te houden,
opdat je niet,
hard geworden,
de sporen van zijn vingers verliest.

Uit de geschriften van Guigo de karthuizer

De genade
wordt door de Bruidegom geschonken
wanneer Hij wil
en aan wie Hij wil.
Men bezit haar niet als recht.
Een spreekwoord zegt:
‘Wanneer je aan iets te gewend bent,
schat je het niet meer naar waarde.’
God trekt zich terug
omdat Hij vreest
niet meer gewaardeerd te worden
wanneer Hij ononderbroken aanwezig zou zijn.
Zijn bedoeling is
dat men intenser naar Hem verlangt
wanneer Hij afwezig is,
en dat men Hem vuriger zoekt
wanneer men naar Hem verlangt,
zodat men Hem,
na lange tijd gezocht te hebben,
met nog groter vreugde vindt.

Uit ‘Zien van God’ van Nicolaas van Cusa

Wat anders, Heer,
is uw zien,
wanneer Gij mij
met liefdevol bezorgde blik aankijkt,
dan dat Gij door mij gezien wordt?
Door mij aan te kijken
schenkt Gij dat ik U zie.
Niemand is in staat U te zien,
tenzij in de mate
dat Gij ervoor zorgt
dat Gij gezien wordt.
Uw gezien worden door ons
is niets anders
dan dat Gij diegene ziet
die U ziet.
Ik zie hoezeer Gij, Heer,
erop uit zijt
uw gelaat te tonen
aan allen die U zoeken.
Nooit wendt Gij uw blik af.

Uit ‘Navolging van Christus’ van Thomas van Kempen

Als je door God
geestelijke troost gegeven wordt,
aanvaard die dan dankbaar.
Begrijp dat dit een gave van God is
en niet je eigen verdienste.
Verhef je daar niet op.
Wees niet uitbundig blij
of in je dwaasheid trots,
maar wees om die gave des te nederiger,
nog voorzichtiger
bij alles wat je doet.
Dit uur zal voorbijgaan,
maar de beproeving keert terug.
Als de troost verdwenen is,
wees dan niet dadelijk in wanhoop.
Wacht nederig en geduldig
het hemels bezoek weer af.
Want God is in staat
je met grotere vertroosting
alles te vergoeden.

Uit ‘Geestelijk hooglied’ van Jan van het Kruis

Onder ‘de ogen’ van de Bruidegom
wordt verstaan:
zijn barmhartige goddelijkheid.
Hij buigt zich met barmhartigheid
naar de ziel
en drukt in haar
liefde en genade.
Deze stort Hij in haar
waardoor Hij haar schoonheid geeft.
Hij verheft haar zo,
dat Hij haar deelgenoot maakt
van dezelfde goddelijkheid.
Nu ziet de ziel
de waardigheid en verhevenheid
waarin God haar heeft geplaatst.

Uit de geschriften van Søren Kierkegaard

Houd uw gelaat, o God,
niet langer van mij afgewend,
laat het opnieuw voor mij lichten,
zodat ik uw wegen kan gaan
en niet langer verdwaal,
ver van U vandaan,
waar ik uw stem niet meer horen kan.
O, laat uw stem voor mij klinken,
door mij worden gehoord,
ook al zal ik ervan schrikken
als uw stem mij achterhaalt
op mijn dwaalwegen,
waar ik ver en eenzaam ronddwaal,
buiten de gemeenschap
met U en de mensen.

Uit de geschriften van Titus Brandsma

Als God in ons is,
de levende God,
die overvloeit van liefde,
hoe kan het dan anders,
of nu en dan wordt het Hem,
om zo te zeggen,
te machtig
om zich nog verder schuil te houden
voor het hart dat naar zijn aanschijn verlangt,
en geeft Hij reeds hier op aarde
een voorsmaak van wat de hemel
eens in eeuwigheid voor ons zal zijn,
de aanschouwing Gods,
het besef
en de gewaarwording
van eenheid met God,
een enkele maal zelfs
de onmiddellijke kennis van God,
niet langer in spiegelbeelden,
maar van gelaat tot gelaat.

Gebed

Machtige van onze bevrijding,
keer toch terug
en neem de schuld van ons weg.
Laat lichten jouw gelaat
in ons midden.

Zang