Zang

Al     Schuilen in Jou.

Vz     Mij biddend toevertrouwen
0       aan jouw gelaat.
Al     Schuilen in Jou.

Vz     Wonen in jouw wijdte,
0       ontkomen aan de angst.
Al     Schuilen in Jou.

Vz     In Jou mijzelf vergeten,
0       enkel stilte.
Al     Schuilen in Jou.

Vz     Door Jou geroepen,
0       bij mijn eigen naam.
Al     Schuilen in Jou.

Beurtlezing – Jesaja 50,7-10

Mijn Meester, Wezer, helpt mij,
daarom sta ik niet te schande,
daarom hard ik mijn gelaat als een steen,
ik voel dat ik mij niet schamen zal.

Nabij is Hij die mij bewaart,
wie zal dan nog met mij strijden?
Laten wij bijeen naar voren treden.
Wie is mijn tegenpartij in de schikking?
Laat hij mij naderen.

Hier, mijn Meester, Wezer, helpt mij,
wie zal mij doemen?
Hier, zij vergaan allen als een kleed,
de mot verteert ze.

Wie van jullie schroomt Wezer,
wie hoort de stem van zijn knecht?

Wie gaat in het duister,
van alle licht beroofd,
laat hij zich veiligen in de naam van Wezer
en steunen op zijn Machtige.

Stilte

In Jou verborgen,
Wezer,
ga ik schuil.

Psalm

Stilte

Zonder houvast,
Wezer,
wachten wij Jou.

Wenk

Uit ‘Zien van God’ van Nicolaas van Cusa

‘Hoe groot
is de overvloed van uw zoetheid
die Gij verborgen houdt
voor hen die U schromen?’
Zij is een onuitputtelijke schat van vreugde
en uiterste blijdschap.
Uw zoetheid proeven
is door ervaring in aanraking komen
met de gratie van al
wat in zijn oorsprong verrukkelijk is,
het is de wezensgrond van al
dat verrukkelijke begerenswaardige
in uw wijsheid aanraken.
De wezensgrond zien
die de wezensgrond is van alles
is dus niets anders dan U,
God,
met de geest proeven,
omdat U de zintuiglijke aantrekkelijkheid zelf
van leven en denken bent.

Uit ‘Navolging van Christus’ van Thomas van Kempen

Zeggen zal ik
in het oor van mijn God,
mijn Heer en mijn Koning,
die in den hoge woont:
‘Hoe groot
is de overvloed van jouw zoetheid,
Heer,
die Jij verborgen houdt
voor wie Jou schromen?’
Wat ben Jij voor hen die beminnen,
wat voor hen die met heel hun hart Jou dienen?
Waarlijk onzegbaar
is de zoetheid van jouw aanschouwing
die Jij schenkt
aan wie Jou beminnen.
Hierin heb Jij mij
de zoetheid van jouw liefde het meest getoond:
Jij hebt mij geleerd,
toen ik nog niet bestond,
Jou lief te hebben.

Uit ‘De tempel van onze ziel’

Wie afgezonderd blijft
in een gedenken van God
wordt heerlijk door Hem verlicht.
Wie alle aardse troost versmaden
worden overvloedig door Hem getroost.
Wie zich in eenzaamheid verbergt
in de verborgen grond
hoort daar Gods troost
zalig en klaar.
Wie zich, alleen en verborgen,
met heel zijn innerlijk
aan God vasthoudt,
wie de verborgenheid van zijn hart
alleen aan Hem opdraagt
en Hem altijd alle zaken toevertrouwt,
aan zo’n mens
zal God zijn verborgenheid
het meest openbaren.

Uit de geschriften van Franciscus Amelry

God is het goed
waarin alle goed besloten ligt,
een goed,
zo groot
dat het niet te meten is,
zo veel
dat het niet te tellen is,
zo gestadig
dat het geen einde heeft;
dat leven is,
dat levend is,
dat zalig is,
dat gerust is,
stil, schoon, rein en begeerlijk;
dat van geen rouw weet,
van geen angst,
van geen bederf,
van geen stoornis
noch veranderlijkheid;
vol schoonheden,
vol lieflijkheden,
vol van vrede
en vol van minne,
waar eeuwig begeren is
zonder pijn.
Daar mag men het eeuwig licht aanschouwen,
zoals het is.

Uit de geschriften van Søren Kierkegaard

Waar komt de liefde vandaan,
waar heeft ze haar oorsprong en aanvang,
waar is de plaats waar ze verblijf houdt,
vanwaar zij uitgaat?
Verborgen is die plaats
in het verborgene.
Het is een plaats
in het binnenste van de mens.
Van deze plaats
gaat het leven van de liefde uit,
want ‘van het hart gaat het leven uit’.
Maar zien kun je die plaats niet.
Hoe ver je ook doordringt,
de oorsprong
trekt zich ver en verborgen terug.
Zelfs als je zover mogelijk doordringt,
lijkt de oorsprong
steeds nog verder naar binnen te liggen.

Uit ‘Mijn leven’ van Theresia van Lisieux

Uit ervaring heb ik ingezien
dat het geluk erin bestaat
je te verbergen
en onbekend te blijven.
Ik begreep
dat zonder de liefde
alle werken zonder waarde zijn,
zelfs de meest glansrijke.
De gaven
die ik van de goede God in overvloed kreeg
(zonder dat ik erom heb gevraagd)
hebben me in plaats van mij kwaad te doen
en me tot ijdelheid aan te zetten
juist dichter bij Hem gebracht.
Ik weet dat Hij de onveranderlijke is
en dat Hij alleen
mijn onmetelijke verlangens vervullen kan.

Uit de geschriften van Dietrich Bonhoeffer

Het gebed is per definitie verborgen.
Wie bidt,
kent zichzelf niet meer,
maar alleen nog God
die hij aanroept.
Omdat het gebed
alleen op God gericht is,
is het bij uitstek niet demonstratief.
Natuurlijk komt het voor
dat het gebed wordt misvormd
tot demonstratie,
waarin het verborgene
voor het voetlicht wordt gebracht.
Dat gebeurt,
als ik mijzelf
tot toeschouwer van mijn gebed maak.
De openbaarheid van de straat
is niet meer
dan een naïeve vorm van de openbaarheid
die ik voor mij
zelf creëer.
Ik kan ook in mijn binnenkamer
een ‘imponerende’ demonstratie organiseren.

Gebed

Jij, burcht van ons behoud,
aan Jou vertrouwen wij ons toe.
Neem ons op
in jouw bescherming.
Laat lichten jouw gelaat
in ons midden.

Zang

Al     Hoe groot het goed
0       dat Jij hebt weggelegd
0       voor wie schuilgaan in Jou.
Vz     Gunst die in het ruim
0       van de genade lokt,
Al     Hoe groot het goed.
Vz     Hand die schenkt
0       in overvloed
Al     wat Jij hebt weggelegd.
Vz     Gelaat dat zich
0       in liefde opent
Al     voor wie schuilgaan in Jou.
Vz     Naam die ons
0       verlangen draagt.
Al     Hoe groot het goed
0       dat Jij hebt weggelegd
0       voor wie schuilgaan in Jou.