Zang

Heilig ben Jij – de volken beven,
hoogverheven
boven alle naties,
ontzagwekkend Jij.

Heilig ben Jij – gerechtig schikken
in bewaring
ben Jij, niet te keren,
onomkoopbaar Jij.

Heilig ben Jij – die voor de armen
instaat, wees en
weduwe verdedigt,
onvoorwaardelijk Jij.

Heilig ben Jij – wij buigen diep voor
jouw geheim, ja,
Jij bent ons te machtig,
onweerstaanbaar Jij.

Beurtlezing – Jesaja 6,1-9

In het jaar van de dood
van koning Uzzia
zag ik mijn Meester zitten
op een hoge en verheven troon,
zijn zomen vulden het paleis.

Serafs stonden boven Hem,
ieder had zes vleugels,
twee om het gelaat te bedekken,
twee om de voeten te bedekken,
twee om te vliegen.

De een riep de ander toe en zei:
‘Heilig, heilig, heilig
Wezer met de drommen,
vervuld is alle land
van zijn aanwezigheid.’

De posten van de dorpels beefden
van de stem die riep
en het huis werd vervuld van rook.

Ik zei:
‘Wee mij, ik verstil,
ik ben een man met onreine lippen
en woon temidden van een volk
met onreine lippen.
Ja, mijn ogen hebben gezien
de Koning,
Wezer met de drommen.’

Een van de serafs vloog naar mij toe
met een gloeiende kool in zijn hand,
die hij met een tang
van de slachtstee had genomen.

Hij raakte mijn mond aan en zei:
‘Hier, deze heeft je lippen aangeraakt,
je verwringing is geweken,
je misdaad is verzoend.’

Ik hoorde de stem van mijn Meester,
Hij zei:
‘Wie zal ik zenden,
wie gaat voor Ons?’
Ik zei:
‘Hier ben ik,
zend mij.’

Stilte

Jij bent onze koning,
Wezer,
ontzag vervult ons.

Psalm

Stilte

Heilig ben Jij,
Wezer,
ons te machtig.

Wenk

Uit ‘Spreuken van de woestijnvaders’

Eens,
toen wij bezig waren
ons gemeenschappelijk gebed te verrichten,
beging ik een fout.
Ik vergiste mij in een psalmwoord.
Na afloop van ons gebedsuur
sprak een ervaren monnik mij aan:
‘Wanneer ik een gebedsuur verricht,
lijkt het mij
alsof er een vuur onder mij brandt.
Ik ben niet in staat
mijn gedachte naar rechts of links te wenden.
Waar was jouw gedachte,
toen wij ons gebedsuur hielden
en jou dat psalmwoord ontsnapte?
Weet je dan niet,
dat je voor Gods gelaat staat
en met God spreekt?’

Uit ‘Belijdenissen’ van Augustinus

‘Wie is als de Heer onze God?’
Gij wijzigt uw werken
en wijzigt niet uw plan.
Gij neemt weer bezit van wat Gij vindt
en Gij zijt het nooit kwijtgeraakt.
Nooit lijdt Gij gebrek
en Gij vindt vreugde in gewin.
Nooit zijt Gij hebzuchtig
en Gij rekent rente.
Wie heeft ook maar iets
dat niet van U is?
Gij scheldt schulden kwijt
en lijdt geen verlies.
En wat hebben wij nu gezegd,
mijn God,
mijn leven,
mijn heilige heerlijkheid?
Of wat wordt ooit door iemand gezegd,
wanneer hij over U iets zegt?

Uit ‘Zeven manieren van minne’ van Beatrijs van Nazareth

In minne
is de ziel alleen met eeuwige Minne
in eeuwigheid,
in onvatbaarheid,
in wijdheid,
in ongenaakbare hoogheid
en in de diepe afgrond
van de Godheid
die alles in alle dingen is
en in alle dingen onvatbaar blijft.
De ziel is onveranderlijk,
al-wezend,
al-vermogend,
al-omvattend
en alles machtig ten uitvoer brengend.
Hierin is de goede ziel
zo teder in minne verzonken
en zo krachtig in de begeerte getrokken,
dat haar hart
innerlijk onstuimig en onrustig is,
haar ziel
vloeiend en wegkwijnend van minne.

Uit ‘Inleiding in het devote leven’ van Franciscus van Sales

Denk eens aan de ladder van Jacob.
Hij is een symbool voor het vrome leven.
De treden zijn de graden van liefde
waarmee wij voortgaan van deugd tot deugd.
We dalen af
door goede daden jegens de naaste
of stijgen op
tot liefdevolle eenheid met God.
Denk ook eens aan hen
die deze ladder beklommen.
Zij waren jong door hun ijver en inzet.
Ze hadden vleugels om mee te vliegen
en kwamen bij God in heilig gebed.
Zij hadden voeten
waarmee ze heilig en welwillend
omgingen met mensen.

Uit de geschriften van Elisabeth van Dijon

De heiligheid van Gods kinderen is:
heilig zijn zoals Hij heilig is.
Heilig zijn van Gods heiligheid.
Hoezo?
Door in de diepte van de bodemloze afgrond,
‘binnenin’,
in contact met Hem te leven.
Want al vindt Hij zijn vreugde in alles,
toch vindt Hij ze nergens zozeer
als in Zichzelf.
Daar bezit Hij een alles overtreffend goed,
waarbij alle andere goederen verdwijnen.
Daarom is elke vreugde
die de ziel genieten kan,
voor haar slechts een uitnodiging
om bij voorkeur het Goed dat zij bezit
te smaken.

Uit ‘Praktische mystiek’ van Evelyn Underhill

Nu je op deze plek van duisternis en rust bent,
deze ‘nacht van de geest’,
dien je er ootmoedig te verblijven.
Vraag niets,
zoek niets,
maar houd je deur wijd open voor God.
Zodoende zul je er steeds meer van overtuigd raken,
dat deze duisternis het doel omhult,
waarnaar je vanaf het begin gezocht hebt.
Dat doel is de uiteindelijke Werkelijkheid,
want het is jouw bestemming
om je daarmee te verenigen.
Zij is de volmaakte vervulling
van je vurigste
en heiligste verlangens.

Uit de geschriften van Simone Weil

De naam van God glanst
in de schoonheid van deze wereld
en in het innerlijk licht van onze ziel.
Die naam is het heilige zelf.
Erbuiten is geen heiligheid.
Hij behoeft dus niet geheiligd te worden.
Als wij om die heiliging vragen,
dan vragen wij om wat eeuwig is.
Bidden om wat eeuwig is
en in generlei opzicht van ons vragen afhankelijk,
zo’n bidden is het volmaakte verlangen.
Wij kunnen niet anders dan verlangen,
wij zijn het verlangen zelf,
mits wij het verlangen volkomen laten opgaan
in de bede om de heiliging van Gods naam.

Gebed

Opgenomen
in de eeuwig stromende bron
van jouw liefde
bidden wij:
maak vandaag nog
nieuwe mensen van ons.

Zang

Vz     Gehuld in het duister
00     van een wolk,
00     wij weten niet
00     wat ons overkomt,
00     spreek Jij ons,
00     terwijl wij roepen.

Al     Getuigenis
00     van jouw aanwezigheid
00     in ons bidden.
00     Kerven
00     die Jij grift in de ziel
00     van ons roepen.
00     Hoogheid
00     van de gebogenen
00     die zich oprichten in dit lied.

Vz     Al zien wij Jou niet,
00     wij horen jouw stem,
00     wij roepen jouw naam,
00     verhogen Jou.

Al     Ja, heilig ben Jij,
00     machtig aanwezig.