Hoewel onze dag wat chaotisch begint, beleven we opnieuw een prachtige dag.  In de St. Pieter hebben alle pelgrims een dankdienst. In de middag is er een symposium rond de Heilige Titus Brandsma.

Door een verlate bus en flinke files sluiten we – ruim een half uur na het begin- aan bij de dankviering voor Titus’ heiligverklaring in de Sint Pieter Basiliek. Naast kardinaal Eijk ontwaren we nog 17 celebranten van internationale afkomst. Dat we Titus nu kunnen aanroepen als Sint Titus went nog niet en zijn we ontroerd als we Sint Titus mogen aanroepen tijdens de viering.

Na afloop nemen we de gelegenheid om de Basiliek te bezichtigen. We weten niet waar te kijken. Het Vaticaan is immers een imposant bouwwerk. Ook komen we al rondwandelend allerlei bekenden tegen uit onze pelgrimsfamilie en ook uit de katholieke gemeenschap, zoals onder andere kardinaal Eijk.

We zijn op tijd in de Friezenkerk waar de voorbereidingen voor het symposium in volle gang zijn. Daardoor is uw verslaggever in de gelegenheid om wat ‘randverschijnselen’ van de heiligverklaring op te merken. Gisteren al was zij er getuige van dat Marieke Rijpkema door een Nederlandse journalist werd gebeld die haar vroeg naar een eerste reactie op de heiligverklaring. Vandaag is een ploeg van NPO2 aanwezig die Hetty Berflo interviewt over het verloop van de heiligverklaring. Wat later ben ik er getuige van dat Sanny Bruijns de paaskaars aansteekt naast het portret van Titus Brandsma. Als lichtdraagster van de WereldVredesVlam vind ik het aansteken van een kaars altijd ontroerend en zeker deze paaskaars naast de beeltenis van Titus Brandsma.

In een mooi samenwerkingsverband hebben de Nederlandse ambassadeur in Vaticaanstad Caroline Weijers én karmeliet Sanny Bruijns, is een mooi symposium tot stand gekomen. Gastheer is Antoine Bodar die het symposium opent. Hij brengt Titus in herinnering als hij in 1942 in kamp Amersfoort verblijft. Met zijn indrukwekkende overweging over het lijdensverhaal weet hij ‘medemensen overeind te houden in onmenselijke omstandigheden’. Titus merkte op:”wij worden beproefd omdat we geliefd zijn!”.

Ambassadeur Caroline Weijers memoreert om te beginnen de bijzondere dag, gisteren, van de heiligverklaring van ‘onze’ Titus. Zij bedankt Antoine Bodard voor zijn gastvrijheid en ook Sanny Bruyns voor de plezierige samenwerking waarin alle festiviteiten rond de heiligverklaring, en speciaal dit symposium tot stand zijn gekomen.

Componist, dirigent en muziekpedagoog Chris Fictoor heeft gezorgd voor de muzikale intermezzi in het programma. We horen vijf prachtige liederen waarvan de tekst of direct van de hand is van Titus Brandsma’ s nagelaten geschriften, óf daaraan ontleend zijn. Vier van de vijf liederen worden ten gehore gebracht door Bep de Vreede, Marieke Rijpkema en Chris Fictoor.  De aanwezigen zingen daarbij het refrein mee.

Professor Inigo Bocken spreekt met autoriteit en lichtheid over Titus Brandsma. Hij staat stil bij Titus’ fascinatie voor Teresa van Avila.  Titus probeerde de mystiek toegankelijk te maken voor de gewone mensen. Daarin gevolg gevend aan waar Teresa toe opriep, mystiek tussen de potten en pannen. Bovendien verlangde Titus – aldus Inigo Bocken – mensen tot bloei te laten komen door ze in het licht te zetten, zoals een bloem in de zon.

In alles was Titus een zoeker.

Mevrouw Buijs-Glaudemans neemt ons mee in  de overwegingen van de stad Oss om Titus Brandsma in 2015 postuum het ereburgerschap van de stad Oss te verlenen. Zij heeft zich daarvoor persoonlijk verdiept in Titus’ diesrede uit 1932. Zij merkt Titus exceptionele daden op en  vertaalt die naar de behoefte van deze tijd naar Christelijk Heldendom. Fijntjes merkt zij op dat zowel Nijmegen als Oss ook nu weer – vooraan staan als het gaat om de Vluchtelingenopvang.

Commissaris van de Koning,  Drs. Arno Brok roemt Titus Brandsma vanwege zijn inzet voor het belang en behoud van de Friese taal. Taal zegt alles over cultuur en identiteit en is daarom zo belangrijk voor persoonlijke ontwikkeling en begrip van de eigenheid. Hoewel zelf afkomstig uit Rotterdam, is hij de Friese taal oppermachtig; een taal die meer woorden kent dan het Nederlands, maar waar men met minder woorden meer kan zeggen. Hij spreekt ook zijn grote bezorgdheid uit vanwege de afnemende persvrijheid in ons land. Dat was in Titus tijd ook zo!

Het bekende gedicht ‘O Jezus als ik U aanschouw’ van Titus Brandsma (hij schreef het in 1942 in de gevangenis van Scheveningen), is prachtig vertaald naar het Engels. Father Mìceál O’Neill, prior general van de karmelieten, leest het voor en zingt het vervolgens op ontroerende wijze samen met Chris Fictoor. Deze laatste heeft voor deze tekst de muziek gecomponeerd.

We hebben een deel opgenomen en kunt u bekijken en beluisteren in het filmpje hiernaast

Al in zijn jeugd, waren er al twee personen richtinggevend voor Titus’ roeping voor de karmel. Dat waren zijn oudste zus Boukje die intrad bij de beschouwende Clarissen-orde en zijn achterneef Casimir Boer bij wiens priesterwijding Titus Brandsma als jong knaapje, zeer waarschijnlijk aanwezig was. Het eigene van de karmel, namelijk contemplatie en mystiek lagen als het ware op Titus te wachten. Het is deze karmelorde waar Titus wilde thuiskomen in ‘zijn cel’. Aldus karmeliet Sanny Bruijns. Aan het einde van haar overweging riep zij kardinaal Eijk op om zich te beijveren om van Titus Brandsma een kerkvader te maken. Deze oproep uit haar hart, kwam Sanny op een donderend applaus te staan.

Lieve Broeders en Zusters, begon Huub Welzen zijn dankwoord.
Deze heiligverklaring heeft ons verzusterd en verbroederd. Wij zijn begenadigd en Titus werkt door!  Titus heeft God ontmoet in het gebed en in de dagelijkse ontmoeting met mensen.

Nadrukkelijk sprak hij zijn dank uit naar een aantal mensen. Onder andere aan Hettie Berflo die een grote bijdrage heeft geleverd aan de organisatie van de heiligverklaring. Aan de Nederlandse ambassadeur overhandigde hij een beelde van Titus Brandsma, die dat met grote dank aannam.

Toen het eindapplaus had weerklonken, werden alle aanwezigen uitgenodigd om nog een drankje en hapje te nuttigen dat ons werd aangeboden door de Nederlandse ambassade. We lieten het ons heerlijk smaken.

En nog voor we weer teruggingen naar ons hotel, was een vriendelijke voorbijganger zo aardig om onze hele groep op de foto te zetten op de trappen van de Friezenkerk.

het beeld van het buffet laat zien dat het ons allemaal heerlijke heeft gesmaakt. En voor de oplettende kijker… links voor liggen servetjes in de kleuren van de Nederlandse vlag

op de foto ons reisgezelschap met van links naar rechts: Wilhelmien van Vugt, Joke Bul, Bep de Vreede, Ton Frijters, Marlène Falke, Hettie Berflo, Krijn Kramer, AnitA van Kempen, Wil Kemerink, Sanny Bruijns, Simon Taa, Johan Wagemakers, Marieke Rijpkema, Nico Hofstede en Paulus Falke.